சாகாக் கல்வியின் சூக்குமம்

உச்சி வாசல் திறந்து
நெற்றி வெளுக்கத்
தெற்றென விளங்கும்
உனதுண்மை

உனதுண்மையே மெய்யாக
நெற்றி வெளிச்சத்தை மொண்டு வந்து
அமுதாய்ப் பரிமாறும் மூச்சுக் காற்று

மூச்சுக் காற்று
மெய்யெங்கும்
அமுதை இறைக்க
அமரத்துவம் எய்தும்
மெய்

மெய்க்குள் மெய்யாய்
உனதுண்மை விளங்க
நெற்றி ஒளியில் கரைந்து
உச்சி வெளியில் மறையும்
மெய்

மெய் தான்
திரண்டு உருவமாக மண்ணில் தெரிந்த போதும்
மெய் தான்
கரைந்து அருவமாக விண்ணில் மறைந்த போதும்
மெய் தான்

மெய் தான் மெய்
உனதுண்மை உணர்ந்தால்
மரணம் பொய் தான்
உணர்க
உனதுண்மை

உனதுண்மையை
உச்சியில் வெட்டவெளியாய்
நெற்றியில் சுடரொளியாய்
நாசியில் உயிர் வளியாய்
நாவில் அமுத அளியாய்
மெய்யில் ஆனந்தக் களியாய்
கேட்டும்
கண்டும்
நுகர்ந்தும்
சுவைத்தும்
உற்றுணர்ந்தும்
அறிந்தாலொழிய
மரணமெனும் பொய்யின்
மாய வலைக்குள் சிக்குண்டு தவிப்பாய்
நீ

நீ
பரமாகாசப் பூரணப் பெருவெளி உச்சியில்
சிதாகாசச் சுயஞ் சுடரொளி நெற்றியில்
பரமாகாசப் பூரணப் பெருவெளியை
சிதாகாசச் சுயஞ் சுடரொளியின் மூலமே
காண முடியும் அறிய முடியும் உணர முடியும்
பரமாகாசப் பூரணப் பெருவெளியே
பூதாகாசமாய் விளங்குவதையும்
அப்பூதாகாசமே
நாசியில் உயிர் வளியாம் காற்றாக
விழிகளில் கண்ணொளியாம் நெருப்பாக
நாவில் அமுத அளியாம் நீராக
மெய்யில் ஆனந்தக் களியாம் நிலமாக
விளங்குவதையும்
சிதாகாசச் சுயஞ் சுடரொளியின் மூலமே
காண முடியும் அறிய முடியும் உணர முடியும்
பூதாகாசத்துக்கும்
பரமாகாசத்துக்கும் இடையே
பாலமாய்த் திகழும்
சிதாகாசத்தில்
பளிச்செனத் தெரியும்
உனதுண்மை

உனதுண்மை இதுவே
நீயே
பரமாகாசத்தில் அருவமாய் மறைந்தும்
பூதாகாசத்தில் உருவமாய்த் தெரிந்தும்
இருக்கிறாய்
மறைவதும் தெரிவதும்
தேர்ந்தறியும்
நீயே
சிதாகாசத்தில் அரு உருவாய்
இருக்கிறாய்
உச்சி வாசல் எப்போதும் திறந்தே இருக்கிறது
நெற்றி வெளுத்து விளங்கியே இருக்கிறது
உன் கவனத்தை நெற்றிக்குத் திருப்பு
விழிகளை மூடி
நெற்றிச் சிதாகாசப் பிரகாசத்தில்
உச்சிப் பரமாகாசப் பெருவெளியைப் பார்
அப்பரமாகாசப் பெருவெளியே
பூதாகாசமாக விள்ங்குவதையும்
அப்பூதாகாசமே
நாசியில் உயிர் வளியாம் காற்றாக
விழிகளில் கண்ணொளியாம் நெருப்பாக
நாவில் அமுத அளியாம் நீராக
மெய்யில் ஆனந்தக் களியாம் நிலமாக
விளங்குவதையும்
பார்
முழு கவனத்துடன் பார்
நெற்றிச் சிதாகாசச் சுயம்பிரகாசத்தில்
தெற்றென விளாங்கும் உனதுண்மை
பரமாகாசமே உன் தலை
பூதாகாசமே உன் கால்
தலை கால் காட்டும் சிதாகாசமே உன் இருதயம்
தலையே இருதயத்தினூடே காலாகும்
கண்ணுக்குத் தெரியாத தலையையும் இருதயம் காட்டிக் கொடுக்கும்
கண்ணுக்குப் புலப்படும் காலையும் இருதயம் மறைத்து வைக்கும்
நீ தலை கால் தெரியாமல் திரிந்தால் மரணம்
நீ தலை கால் தெரிந்து இருந்தால் மரணமிலாப் பெரு வாழ்வு
சாகாக் கல்வியின் சூக்குமம் இதுவே