காதல் பரிணாமம்

என் மார்பின் இடப்பக்கத்தில்
வெறும் இரத்த இயந்திரமாய்
இயங்கியதை
நீ தான்
இருதயமாக மாற்றிப் போட்டாய்

ஐந்து விரல்கள் இருந்தும்
என் வலக்கரம்
வெறும் சதைப் பிண்டமாகத் தான்
இருந்தது
நீ தான்
அதில் ஆறாவது விரலை
மூளைக்க வைத்து
அதை உயிர்ப்பித்தாய்

பளிங்கில்
வெறும் மாய பிம்பமாகத்
தெரிந்த என் தலையை
என் கழுத்துக்கு மேலே
நீ தான்
வித்திட்டு வளர்த்தாய்

நீ
என்னைத் தொட்டாய்
உலர்ந்த விரகாய் இருந்தவன்
ஈரமுள்ள மரமாய் உயிர்த்தேன்

நீ
என்னோடு பேசினாய்
இலையுதிர்ந்து நின்ற
என் தலைக் கிளையில்
காதுகள் துளிர்த்தன

நீ
என்னைப் பார்த்தாய்
புலன்களை மூடிய திரை
கிழிந்து
என் மனம் தெளிந்தது

நீ
என் உடல் மீது
உன்னையே உடுத்தினாய்
மெய்யென்ற தமிழ்ச்சொல்லின்
பொருள் விளங்க
ஒளிர்ந்தது என் உடம்பு

நீ
சடலமாய்க் கிடந்த
என் உடலுக்குள்
உயிராகப் புகுந்தாய்
உயிர்மெய் ஒருமையின்
உண்மை விளங்கி
நான்
உயிர்தெழுந்தேன்

நீ
இகவுலகப் பாலையில் விழும்
பரம்பொருள் மன்னாவாய்
என்னகம் விழுந்தாய்
இகத்திலேயே
பரமானந்த வீடு பேறு
எய்தினேன்
நான்